Loading...
Παρασκευή 15 Φεβ 2019
Υπάρχει ένοχος και έχει κι όνομα
Κλίκ για μεγέθυνση

Ο Χρήστος Κιούσης γράφει για το επερχόμενο (αν δεν έχει ήδη έρθει)  αδιέξοδο στο ελληνικό μπάσκετ

 

Πριν απ’ όλα να σας πω, ότι τον ημιτελικό των αιωνίων ούτε καν μπήκα στον κόπο να τον δω. Ακριβώς γιατί δε θα ήταν ένας αγώνας  του αγαπημένου μας αθλήματος, στον οποίο θα συμμετείχε η ομάδα που υποστηρίζω από παιδί,  αλλά πάνω απ’ όλα  ένας «ημιτελικός αιωνίων», με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βαρέθηκα να ακούω συνθήματα στο ΟΑΚΑ για την οικογένεια του Σπανούλη, τη μάνα του Μπόγρη κι επίσης βαρέθηκα να κοιτάζω με προσοχή, αντί για τα χέρια του Καλάθη και του Παπαπέτρου,  τα χέρια των διαιτητών, για το τι σφυράνε, το πόσο σφυράνε, το πότε σφυράνε  κλπ κλπ

Βασικά ήταν ένα παιχνίδι καταδικασμένο πριν καν αρχίσει. Με την ανακοίνωση της τριάδας των διαιτητών τα πάντα είχαν προδιαγραφεί. Το εξτραδάκι της υπόθεσης ήταν το ηχητικό Πρίντεζη,  έτσι μην τυχόν και νομίζαμε ότι θα ξεφύγουμε από την τοξικότητα του ελληνικού μπάσκετ. Προσπερνώ τα φιλάκια στη Γραμματεία, τα 3 φάουλ στα 28 δευτερόλεπτα, τις διαμαρτυρίες μετά από τσεκούρωμα στα χέρια, την προαποφασισμένη αποχώρηση και το κόκκινο εσώρουχο και πάω κατευθείαν στο ψητό.

Διοικείται το ελληνικό μπάσκετ και από ποιόν; Ο κύριος Βασιλακόπουλος ενδιαφέρεται για την ομαλή διεξαγωγή των διοργανώσεων,  στις οποίες μάλιστα υποτίθεται ότι προΐσταται ή είναι αποφασισμένος να κάνει επίδειξη του δόγματος, «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα»,  όπως αυτός γουστάρει; Επειδή είναι ομολογουμένως ο πρωτοπόρος παράγοντας του ελληνικού αθλητισμού, που συνδύασε οργάνωση υποδομών και διεθνείς σχέσεις, δικαιολογείται να εξουσιοδοτεί τον εαυτό του να γκρεμίζει το μπασκετικό μας σύμπαν ανάλογα με το ποιον συμπαθεί και το ποιον αντιπαθεί; Τι είναι το μπάσκετ, το τσιφλίκι του;

 

Αν αφεθεί το μπάσκετ στα χέρια του συνεταιρισμού, αμφιβάλλει κανείς ότι θα ισχύσει η ποδοσφαιρική παραγοντική λογική, όπου οι μικροί θα δένονται στα άρματα των μεγάλων, θα δίνουν και θα παίρνουν οι δανεισμοί παικτών, ώστε στο τέλος το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό; Μην πάει κανείς να μου συγκρίνει τον συνεταιρισμό της Euroleague, όπου συνεταιρίζονται η ΤΣΣΚΑ, η Μακάμπι, ο Ολυμπιακός, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, ο Παναθηναϊκός και οι λοιποί,  με τον ελληνικό συνεταιρισμό των αιωνίων, του Ήφαιστου, του Λαυρίου, του Χολαργού, του Κολοσσού και των «προβληματικών» ΠΑΟΚ και Άρη. Στην Euroleague ο φόβος φυλάει τα έρημα και στα δικά μας παίζουν Χριστιανοί με λιοντάρια.

Έρχεται λοιπόν ως ρυθμίστρια και διοικούσα αρχή η ΕΟΚ να διευθύνει σύμφωνα με τον Ναπολεοντισμό του κυρίου Βασιλακόπουλου, ασκώντας την απόλυτή του εξουσιομανία στον χώρο του μπάσκετ μέσω της ΚΕΔ και των πρακτικών της. Κατάλληλοι διαιτητές ορίζονται οι ημέτεροι διαιτητές, ακατάλληλοι και εξαφανισμένοι οι διαιτητές που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και κάπως έτσι φτάσαμε να ζητάμε αλλοδαπούς, μα όχι απαραίτητα και καλύτερους, να έρθουν να μας σώσουν. Εύγε Πρόεδρε, καλώς όρισες στο «κοίτα τι έκανες». Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού όπου διακυβεύονται εκατομμύρια εκατομμυρίων, επιχειρηματίες δισεκατομμυριούχοι στέκονται σούζα μπροστά στη διοικούσα αρχή, στην Ελλάδα ζούμε στην εποχή τού «ξέρω που μένεις» και των δήθεν ακηδεμόνευτων οργανωμένων.

Ακόμα περισσότερο ενδεικτική των πρακτικών Βασιλακόπουλου η κατάσταση στην Εθνική Ομάδα. Κωλοχανείο τα αποδυτήρια σε πρόσφατες διοργανώσεις,  μια που η αιώνια κόντρα έφτασε μέχρι εκεί, ο ορισμός του Εθνικού Προπονητή έχει ως προαπαιτούμενο όχι το βιογραφικό αλλά τη συμπάθεια του Προέδρου, μια που όπως ο ίδιος έχει τολμήσει δημόσια να πει, ο προπονητής είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστά στους παίκτες (Ακούς Κοκόσκοφ; Ακούω να λες).  Ε βέβαια το πρωτεύον είναι το τάισμα του προεδρικού υπερτροφικού Εγώ από μισθοδοτούμενους προπονητές, παράγοντες και δημοσιογράφους.

Τρελαίνομαι στη σκέψη, ότι προΐσταται του ελληνικού μπάσκετ  ο άνθρωπος που το MVP – MVP για τον Γιάννη το άκουγε Έθνικη – Έθνικη, ο άνθρωπος που έβγαλε ανακοίνωση κατά του ΝΒΑ και των Μπακς λες και είναι ο απομονωμένος  Αλβανός Γενικός Γραμματέας της δεκαετίας του ’80, ο Πρόεδρος που πιστεύει ότι ο Αντετοκούνμπο χρωστάει κάτι στο ελληνικό μπάσκετ κι όχι μεμονωμένα στον Φιλαθλητικό και στη γειτονιά του, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος που εξαιτίας του είμαστε σίγουροι ότι ο Γιάννης θα αγωνίζεται για πολλά πολλά χρόνια στα All Star και θα διεκδικεί τίτλους MVP,  αλλά δεν είμαστε καθόλου σίγουροι αν θα τον βλέπουμε τακτικά με την Εθνική Ομάδα,  για να τον κοουτσάρουν εναλλάξ  Σκουρτόπουλος και Μίσσας,  που μπορεί να είναι πολλά πράγματα για το ελληνικό μπάσκετ αλλά οι καλύτεροι προπονητές δεν είναι. Ούτε καν μέσα στους καλύτερους δέκα προπονητές και sorry αλλά δεν το πολυσυζητάω.

Ξεχάστε Αγγελόπουλους και Γιαννακόπουλους, Φορτουνάκηδες και Βροντάκηδες. Καλοί να πληρώνουν, να διεκδικούν και να πανηγυρίζουν, το ελληνικό μπάσκετ όμως χρειάζεται επιτέλους μια κανονικότητα, ξεκάθαρους και τίμιους κανόνες λειτουργίας, που μόνο μια καινούργια διοίκηση μπορεί να προσφέρει. Πραξικόπημα θέλετε να το ονομάσουμε; Ό,τι πείτε. Πραξικόπημα της λογικής και της αγάπης για το μπάσκετ. Ένας θα φοβηθεί να βγει μπροστά και το καταλαβαίνω. Όλοι εσείς που κάνατε το άθλημα πραγματικά σπουδαίο μπορείτε. Το χρωστάτε στη ΧΑΝΘ που το έχτισε, στην Εθνική Ομάδα που το γιγάντωσε, στις χιλιάδες μπασκέτες που στήθηκαν και στο τελευταίο κατσικοχώρι, στα παιδάκια που μεγάλωσαν με τις αφίσες σας στα δωμάτιά τους. Και προσωπικά δε δίνω δεκάρα, αν οι αφίσες είχαν πράσινες ή κόκκινες φανέλες. Αρκεί που περιείχαν την πορτοκαλί μπάλα.

Υ.Γ.  Σε περίπτωση που δεν έγινα κατανοητός και σαφής, κύριε Βασιλακόπουλε να ζήσεις σαν τα ψηλά βουνά, να είσαι χιλιόχρονος, όμως φτάνει, φύγε!

 
© Copyright 2024 Τα πάντα για τον αθλητισμό - MarkaSport